این روزها مردم موسیقی را با چشم می شنوند - عکس پارسی

علی اکبر مرادی ـ خواننده و نوازندهٔ صاحب سبک تنبور ـ در گفت وگو با خبرنگاران، اعلام کرد: من با گروه نوازی ساز تنبور موافق هستم و اینکه چند جوان کنار هم بنشینند و در کنار هم همدل و همنوا باشند، بد نیست.

او ادامه داد: سبک کار و مهارت ها و مقام خوانی ها بیشتر در تک نوازی ها خودش را نشان می دهد؛ گروه نوازی هم روش دیگری است اما باید متحول گردد و سازهای متناسب با تنبور در کنار آن باشد. اصل کار تک نوازی است زیرا در گروه بسیاری از مسائل پوشیده می گردد.

این نوازنده تنبور درباره اینکه چه دلیلی برای گروه نوازی تنبور با تعداد زیادی نوازنده وجود دارد؟ شرح داد: به عقیده من مهم این است که چه چیزی نواخته می گردد و صدایی که به گوش می رسد آیا به موسیقی و صدای تنبور ربطی دارد یا نه. اما اینکه گروه های بزرگ مثل جوانان، دخترها و پسرها دور هم جمع می شوند و ملودی ساده ای که ممکن است به تنبور هم مربوط نباشد، بنوازند ارزشمند است زیرا مشارکت در کار گروهی را تقویت می نماید.

مرادی اعلام کرد: مهم این است که نسل جدید از ساز و موسیقی که به آن تعلق دارند به صورت جمعی حمایت نمایند. مهمتر از آن اینکه آنچه نواخته می گردد به فرهنگ و پیشینه آن ساز نزدیک باشد. در حال حاضر مردم بیشتر موسیقی را با چشم می شنوند. با توجه به وجود شبکه های اجتماعی و ویدئوهایی که در این فضاها منتشر می گردد، بیشتر چشم مردم تصمیم گیرنده است.

به گزارش خبرنگاران، تنبور ساز باستانی ایران و ساز آیینی و مذهبی سلسله اهل حق به شمار می رود. این ساز از خانواده دو تار یا به عبارت دقیق تر نام قدیمی و باستانی دو تار است. در میان سازهای خانواده دو تار، تنبور تنها ساز زهی زخمه ای رایج در غرب ایران است. تمرکز عمده این ساز در حال حاضر در استان کرمانشاهان در دو حوزه گوران، صحنه و در نواحی شمالی استان لرستان به ویژه مناطق محل سکونت لک ها است. به طور کلی هر کجا که جماعتی از سلسله یارسان سکونت داشته باشند، تنبور نیز در آن جا دیده می گردد.