سفرنامه آببر - مزکده (قسمت دوم) - عکس پارسی

از سفر با تور کانادا بهار 99 لذت ببرید. سفری فراموش نشدنی به تورنتو و آبشار نیاگارا که حسابی حال شما را دگرگون خواهد کرد.

دشت اول به دشت دوم

صبح الطلوع حدود ساعت 10 از خواب بیدار شدیم. با خیالی آسوده و بدون عجله به صرف صبحانه ای مفصل پرداختیم. نه کمبود وقت داشتیم و نه بابت حمل بار قرار بود پولی دریافت کنیم. پس با خیال راحت و کاملا بدون عجله کوله بارمان را جمع کردیم. تمیزی هوا، چشم اندازهای زیبا، آب خنک چشمه ... همه و همه می توانست دلیل خوبی برای اجرای چنین برنامه ای باشد. اما شاید مهمتر از همه اینها هماهنگ شدن با ضرب آهنگ طبیعت است که سختی راه را هموار می نماید. وقتی سفر به معنای بودن و عبور باشد، رسیدن هدفی فرعی به شمار می آید. پس چرا برای ایستگاه بعدی که 2-3 ساعت بیشتر فاصله ندارد هر میزان که دلمان می خواهد زمان صرف نکنیم؟ بیشتر جزییات و زیبایی های کوچک در سرعت اصلا به چشم نمی آیند. حتی 5 کیلومتر در ساعت هم سر سام آور است وقتی به زندگی حشرات روی یک بوته نگاه کنید. یا بخواهید بهترین آبگیر نهر را برای آب تنی پیدا کنید. حتی سنگ هایی با اشکال عجیب را فقط وقتی پیدا می کنید که به ده ها سنگ قبل تر از آن دقت نموده باشید. با این حساب حدود 5 ساعت طول کشید تا به محل اسقرار بعدی رسیدیم. جایی که انتظار داشتیم پر از آبگیرهای کوچک و چشمه ای پر آب در پایین دست باشد. هرچند که خشکی نسبی دشت قبلی نوید کم آبی منطقه را می داد، اما این حد از خشکسالی جدا که ترسناک بود. جهتی که همین روزهای سال در چهار سال گذشته حتی چند قدمی برف پیمایی داشت، حالا نه از برکه های آبش خبری بود و نه چشمه اش خروشان. چشمه ای که به زور و زحمت در 5 دقیقه با خواهش و تمنا یک بطری یک و نیم لیتری را به زور پر می کرد. خوب باید با شرایط حال کنار آمد. با مدیریت مصرف می کنیم اما عرصه را خالی نمی کنیم. برای این بخش جهت برنامه ها داریم. دست کم این همه وسایل ورزش و سرگرمی را جایی بهتر از اینجا نمی گردد استفاده کرد پس تا دو روز آینده به چرا در این دشت مشغول خواهیم بود. از سفرهای قبل آموخته ایم که به جای کنسرو مواد خام و میوه و سبزی حمل کنیم. هرچند که اینکار محدودیت هایی ایجاد می نماید. اما کیفیت تغذیه ای مواد تازه با غذانماهای کنسروی قابل مقایسه نیست. چیزهایی مثل سیب زمینی، بادنجان، کدو، عدس، دال عدس، جو پرک، سبزی خشک، ارده، شیره انگور، خرما و همچنین نان تازه برای مدت کوتاه یا نان خشک برای سفرهای طولانی ایده آل است. و البته سیر و پیاز که هم طعم غذا هستند و هم برطرف بلا آن هم از نوع بیماریهای گوارشی. از آجیل شور و خشکبار هم نباید غافل شد. با اضافه کردن چند لیموترش به این لیست تقریبا اطمینان خواهید یافت که بدن شما در قیامت بر علیه تان گواهی نخواهد داد. با همه این احوال اگر هنوز دستگاه گوارش شما سخت گیری می نماید می توانید حواسش را با مقداری لواشک یا چند عدد آلوچه پرت کنید، حتی روغن زیتون هم به کار است. قدیمی ها می گویند برای جلوگیری از آب به آب شدن، بهترین راه تغذیه از آب و غذاهای محلی است. یک خوراک متداول میان چوپان های این منطقه خوراک گزنه است. دستور پخت آن از چیدنش بسیار ساده تر است. کافی است به میزان مورد نظر گزنه تر و تازه را خرد نموده در قابلمه بریزید و در آب غرقش کنید. بپزید تا زمانی که بافتش نرم به نظر برسد، اگر هنوز آب اضافی وجود داشت آنرا خالی کنید کمی روغن، ادویه و نمک آخرین چیزی است که این غذا لازم دارد. هرچند که در صورت تمایل می توانید به عنوان خورشت برای برنج بهره ببرید یا با نان لقمه بگیرید. نگران نباشید گزنه پخته شما را به نیش نمی کشد. هرچند که گزش گزنه خام درمان موثری برای دردهای مفاصل و رماتیسم است. تهیه شده در خبرنگارانمنبع: کجارو