شبیه سازی زندگی در مریخ - عکس پارسی

به گزارش خبرنگاران به نقل از ال پائیس، در یک طرف دریچه کلاه های فضایی، چکمه های سنگین فضانوردان و نمودار های مدیریت زمان قرار دارند. از سوی دیگر، شن مایل به قرمز، یک آسمان سفید، و یک نور مایل به زرد قابل مشاهده است. کوه های مریخ نیز از دور دیده می شوند. اینجا پایگاه فضایی ساخته شده با فناوری سه بعدی است. ابزار های میزان گیری نیز با گرد و غبار مریخ پوشیده شده اند.

با این وجود، کوه های آن از مقوا ساخته شده و دشت وسیع مریخ را می توان با برداشتن حدود 20 گام طی کرد: تنها مسافت های طولانی در اینجا روی تردمیل ثبت می شوند آن هم زمانی که داوطلبان عینک های واقعیت مجازی را بر روی چشمان شان قرار داده و پیاده روی می نمایند.

اینجا سیاره سرخ نیست اگرچه شبیه سازی کاملی از آن است. اینجا محیطی است که ناسا در یکی از آشیانه های مرکز تحقیقاتی خود در هیوستن ساخته جایی که سه گروه متشکل از چهار داوطلب با دقت انتخاب شده (دو مرد و دو زن) از تابستان امسال یک سال کامل را در آن سپری خواهند کرد. آنان هیچ تماسی با دنیای خارج نخواهند داشت تا بتوانند با دقت هر چه تمام تر زندگی روزمره اولین کاوشگران انسانی را که به مریخ می رسند بازفراوری نمایند.

ناسا به عنوان بخشی از آماده سازی برای ماموریت های سرنشین دار آینده به طور خاص علاقمند است تا با حداقل منابع ایده ای بهتر از استفاده از منابع موجود و واکنش های فیزیکی و ذهنی انسان هایی که در شرایط فشار شدید و انزوا زندگی می نمایند را به دست آورد. گریس داگلاس رئیس برنامه CHAPEA (آنالوگ کاوش سلامت و عملکرد خدمه) در جریان بازدید از محیط بازسازی شده مشابه مریخ می گوید:از آنجایی که تحویل منابع به مریخ به وسیله عواملی مانند حجم، جرم و هزینه محدود می گردد ما می توانیم واقعا درک کنیم که چگونه با آن چه ارائه می دهیم از آنان حمایت کنیم و این اطلاعات بسیار مهمی برای ایجاد این منابع حیاتی خواهد بود.

محوطه ای که به Mars Dune Alpha معروف است و داوطلبان 12 ماه از عمر خود را در آنجا می گذرانند حدود 160 متر مربع مساحت دارد که از هر اینچ آن به خوبی استفاده خواهد شد. همان طور که از مدار پایین زمین از ماه به مریخ حرکت می کنیم نسبت به ایستگاه فضایی بین المللی در منابع محدودتر خواهیم بود و از زمین یا هر یاریی بسیار دورتر می شویم.

این محفظه با یاری فناوری سه بعدی ساخته شده و از مواد بسیار شبیه به آن چه در سیاره سرخ یافت می گردد در ساخت آن استفاده شده است. این محوطه چهار اتاق خواب دارد یک اتاق خواب برای هر ساکن، یک اتاق نشیمن با آشپزخانه بدون اجاق گاز یا با اجاق گاز معمولی و تنها یک مایکروویو به همراه بازی های ویدئویی، تلویزیون، و بازی های رومیزی.

هم چنین، یک باغ سبزی عمودی وجود دارد که اعضای خدمه بعضی از مواد غذایی خود را به وسیله آن تامین می نمایند. هم چنین، یک سالن ورزشی و یک مطلب پزشکی کوچک نیز در آنجا در نظر گرفته شده است. فضانوردان آنالوگ همان طور که ناسا آنان را این گونه خطاب می نماید در طول ماموریت شان تحت معاینات پزشکی و روانشناختی هفتگی قرار می گیرند تا سلامتی شان مورد ارزیابی قرار گیرد.

اگر آنان این تجربه را برای خود بسیار سنگین قلمداد نمایند یا در زندگی شخصی شان شرایط اضطراری پیش بیاید می توانند بلافاصله آزمایش را ترک نمایند. دو متقاضی دیگر از قبل به عنوان جایگزین های احتمالی انتخاب شده اند.

دیدنی ترین منطقه Mars Dune Alpha به وسیله یک فضای به دو بخش تقسیم بندی شده قابل دسترسی است. در منطقه بیرونی که چشم انداز مریخ را در داخل یک محفظه مهر و موم شده بازسازی می نماید داوطلبان باید مجموعه ماموریت هایی را انجام دهند. خدمه CHAPEA از بین افرادی انتخاب شدند که شرایط خاصی را داشتند: آنان باید بالای 30 سال سن داشته باشند و از سلامت جسمی و روانی عالی برخوردار بوده و دارای مدرک دانشگاهی پیشرفته در علم و فناوری و دارای تجربه کاری گسترده در این زمینه باشند. فرماندهی فضانوردان آنالوگ بر عهده کلی هاستون متخصص غدد درون ریز و متخصص در توسعه مدل های بیماری خواهد بود.

مهندس پرواز راس براکول مهندس سازه مدیر امور عمومی در زندگی غیر نظامی با مدرک هوانوردی خواهد بود. ناتان جونز اهل ایلینوی و متخصص در پزشکی اورژانس مسئول مسائل بهداشتی خواهد بود. آلیسا شانون یک پرستار از کالیفرنیا تیم را به عنوان افسر علمی تکمیل خواهد نمود. اگر هر یک از خدمه احتیاج به ترک محیط داشته باشند تروُر کلارک افسر نظامی اهل کالیفرنیا و مهندس سابق متخصص در زمینه هوش مصنوعی و آنکا سلاریو میکروبیولوژیست نیروی دریایی ایالات متحده جایگزین آنان می شوند.

هدف ناسا این است که زندگی روزمره داوطلبان را تا حد امکان شبیه به تجربه خدمه در روز های اولیه اکتشافات انسان در مریخ بازسازی کند. داوطلبان باید مجموعه ای از آزمایشات را انجام دهند از جمله استفاده از بازو های رباتیک برای دستیابی به اهداف مختلف تمیز کردن گرد و غبار از ابزار موجود در جو مریخ و با استفاده از واقعیت مجازی ساعت ها سفر با لباس فضایی در سراسر مریخ در جستجوی نمونه های زمین شناسی. داوطلبان هم چنین یک ایستگاه هواشناسی برای میزان گیری شرایط جوی و یک ماشین سه بعدی برای تعمیرات لازم احتمالی در مدت سکونت مریخ خواهند داشت.

فضانوردان آنالوگ باید تاخیر در ارتباط را در نظر بگیرند چرا که هر پیامی که ارسال می نمایند همان طور که در مریخ رخ می دهد حدود 22 دقیقه به طول می انجامد تا به گیرنده خود برسد و ارسال پاسخ از گیرنده نیز به همان میزان به طول می انجامد. این موضوع می تواند در سطح مریخ بسیار مهم باشد و داگلاس و اعضای تیم اش قصد دارند به همین دلیل تجهیزاتی را به منظور برطرف خرابی های احتمالی تجهیزات و یا موضوع کمبود آب در نظر گیرند که دقیقا برای آزمایش انعطاف پذیری در صورت بروز چنین حوادث ناگواری و توانایی خدمه برای غلبه بر چالش هایی، چون تخت فشار بودن و محدود بودن تحهیزات در نظر گرفته شده است.

دکتر سوزان بل رئیس بخش سلامت و عملکرد انسان در مرکز فضایی جانسون ناسا می گوید:آنان باید بتوانند مسائل را به طور مستقل حل نمایند بسیار بیش تر از آن چه در هر یک از شبیه سازی های پیشین ما برای سایر برنامه ها که در آن ارتباطات بلادرنگ امکان پذیر بود وجود داشت و چنین کاری صورت می گرفت.

او اذعان می نماید که این شرایط شدیدی خواهد بود و غلبه بر آن با دشواری همراه است. او می گوید:ما از داوطلبان می خواهیم که یک سال کامل با یکدیگر زندگی و کار نمایند. آنان نه تنها باید با یکدیگر کنار بیایند بلکه باید به عنوان یک تیم خوب کار نمایند. شبیه سازی های پیشین به ما می گویند که وقتی انسجام کاهش می یابد عملکرد در وظایف تیمی نیز کاهش می یابد.

کارشناسان ناسا هم چنین مسائلی مانند ضایعات را مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهند داد تا تعیین نمایند چه میزان ضایعات فراوری می گردد و چگونه می توان از آن استفاده کرد. اگرچه در حال حاضر با توجه به پیچیدگی زیرساخت های لازم امکان پذیر نیست، اما ماموریت های آینده می توانند آب مصرفی را بازیافت نمایند.

با این وجود، بازآفرینی شرایط در سیاره سرخ مطلق نخواهد بود. انتظار نمی رود که داوطلبان از نظر فراوری مواد غذایی یا بازیافت زباله کاملا خودکفا باشند و در داخل محفظه گرانش مانند روی زمین باقی خواهد ماند.

ناسا برنامه های دیگری برای آنالیز این مسائل دارد مقام های CHAPEA شرح می دهند:برای مثال کار در یوتا برای رشد گیاهان در شرایط مریخ در حال اجرا است. می خواهیم ببینیم چه اتفاقی برای از دست دادن توده عضلانی و استخوانی فضانوردان در مریخ رخ می دهد. ما می خواهیم بر روی موضوع ویتامین د و محرومیت فضانوردان از دسترسی به نور خورشید و در نتیجه محرومیت از دریافت آن ویتامین کار کنیم و برای این منظور به قطب جنوب می رویم. زمانی که قصد داریم به استرس اکسیداتیو نگاه کنیم به اعماق اقیانوس می رویم.

اسکات اسمیت رئیس آزمایشگاه بیوشیمی تغذیه ناسا در هیوستن می گوید:وقتی می خواهیم فضا های بسته و استرس را مطالعه کنیم اتاق هایی مانند این محفظه را می سازیم.