آیا فناوری تاثیری در رشد آبزی پروری داشته است؟
به گزارش عکس پارسی، سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در تازه ترین گزارش سالانه خود درباره شرایط جهانی منابع ژنتیک آبزی از تاثیرات مثبت کاربرد فناوری ها و تکنیک های بهبود ژنتیک در آبزی پروری و افزایش فراوری محصولات غذایی آبزی و ماهیان اطلاع داد. طبق این گزارش کاربرد گسترده، مناسب و بلند مدت فناوری ها و تکنیک های بهبود ژنتیک در آبزی پروری و به طور خاص به گزینی آبزیان، بدون افزایش قابل توجه نهاده های مورد احتیاج برای پرورش ماهیان به رشد فراوری محصولات غذایی دریایی و تامین تقاضای فزاینده برای ماهیان و محصولات غذایی آبزی منجر می گردد.
آبزی پروری در مقایسه با زراعت و دامداری، از نظر مختصات و مساله بهبود منابع ژنتیک با هدف فراوری محصولات غذایی دچار تاخر است. هرچند در این گزارش تاکید شده که همچنان فرصت کافی برای بهبود قابل توجه فراوری پایدار در عرصه آبزی پروری به وسیله مدیریت و توسعه راهبردی شماری از 550گونه آبزیانی که هم اکنون در آبزی پروری استفاده می شوند، وجود دارد. آبزی پروری همچنان تا حد زیادی بر پرورش گونه های دریایی متکی است و 45 درصد گونه های ماهیان پرورشی تفاوت اندکی با همتایان دریایی خود دارند. از سوی دیگر در این گزارش بر امکان بالقوه تقویت فراوری پایدار آبزیان به وسیله بهبود ژنتیک منابع آبزی پروری تاکید شده است. در این چارچوب، فائو با هماهنگی دولت ایران اقدام به تامین اقتصادی پروژه بهبود ژنتیک ماهی قزل آلای رنگین کمان در ایران نموده است. پروژه ای که هدف آن ایجاد یک گونه بومی از قزل آلای رنگین کمان است. این پروژه یاری های فنی و راهبردی لازم را در زمینه اجرای نظام مدیریت یکپارچه و پایدار برای به گزینی ماهی قزل آلای رنگین کمان، به ایران ارائه می دهد. اما در بخش دیگری از گزارش نو فائو درباره شرایط جهانی منابع ژنتیک آبزی آمده است که تمامی گونه های ماهیان پرورشی همچنان دارای گونه های مشابه در محیط طبیعی هستند و در شرایطی که بسیاری از این گونه ها در معرض تهدید قرار دارند، ضروری است که مساله حفاظت آنها به صورت خاص در اولویت قرار گیرد. به نوشته فائو، بیشترین گونه های ماهیان موجود در محیط طبیعی که در معرض کاهش شدید جمعیت قرار گرفته اند، شامل تاس ماهی روسی، آزادماهی دانوب، فیل ماهی، آزادماهی اطلس و قزل آلای خال سرخ هستند. فائو تاکید دارد که امنیت تغذیه به تنوع و سلامت سبد غذایی بستگی دارد که محصولات غذایی آبزی بخش مهمی از آن را تشکیل می دهند، بنابراین ضروری است که منابع ژنتیک آبزی در سیاست های مرتبط با تامین امنیت غذایی و تغذیه در نظر گرفته گردد.
منبع: دنیای اقتصاد
منبع: اُکالا