اوج بی ثباتی استقلال در دهه 90، حضور 9 مربی، 8 مدیر و تنها 3 جام! - عکس پارسی

آبی پوشان در دهه 90 تنها یک بار قهرمانی در لیگ برتر را تجربه کردند و 2 بار هم در رقابت های جام حذفی به قهرمانی رسیدند که کسب تنها 3 جام در یک دهه به هیچ وجه آمار قابل توجهی برای این تیم که پرافتخارترین تیم ایرانی در آسیا و سومین تیم پر افتخار آسیاست به حساب نمی آید.

واکاوی دلایل عدم توفیق آبی ها در دهه 90 نشان می دهد عمده ترین مشکل این تیم به بی ثباتی در مدیریت و امور فنی باز می شود. باشگاه استقلال که تا پیش از دهه 90 یکی از باثبات ترین باشگاه های ایران بود، در این دهه کمتر شاهد ثبات بوده و آنچه بیشتر در این باشگاه به چشم می خورد، رفت و آمد مدیران و مربیان است. تا جایی که این باشگاه از ابتدای دهه نود به صورت موقت و دائم شاهد حضور 8 مدیر و 10 سرمربی بوده است و به جز آن در یک مقطع هم بدون سرمربی در رقابت های لیگ برتر به میدان می رفت که این بسیار عجیب و قابل تامل است.

از ابتدای دهه 90 تا به امروز فتح الله زاده، افشارزاده، حسنی خو، افتخاری، فتحی، خلیل زاده، سعادتمند و مددی 8 مدیری هستند که به صورت دائم و موقت بر مسند امور اجرایی این باشگاه نشسته و مظلومی (در دو مقطع)، قلعه نویی، منصوریان، مک درموت، شفر، فرهاد مجیدی (در دو مقطع)، استراماچونی، نامجو مطلق و محمود فکری 9 مربی هستند که راهنمایی این تیم را بر عهده داشته اند که اگر تغییرات را در نظر بگیریم، آنها 11 بار در نیمکت مربیگری خود دستخوش تغییر شده و این را اضافه کنید به مقطعی که بدون سرمربی به میدان می رفتند.

با یک محاسبه سرانگشتی می توان گفت آبی ها در دهه نود به طور متوسط هر 14 ماه یک مدیر و هر 10 ماه یک مربی عوض نموده اند که این آمار می تواند اوج بی ثباتی در یک باشگاه باشد.

در همه سال هایی که آبی ها با این حجم از تغییر در کادر فنی و مدیریت روبرو بودند، تنها یک بار در فصل 92-91 با مدیریت فتح الله زاده و مربیگری قلعه نویی پیروز به قهرمانی در لیگ برتر شدند، یک بار در فصل 91-90 با همین ترکیب به قهرمانی جام حذفی رسیدند و یک بار نیز در فصل 97-96 با مدیریت افتخاری و راهنمایی شفر به قهرمانی جام حذفی رسیدند که این تنها افتخارات آبی ها در دهه 90 است که در مقایسه با افتخارات آنها در دهه های گذشته بسیار اندک و ناچیز است.